woensdag 29 januari 2014

Zo lekker bezig weer...

Hoihoihoi allemaal.
Wat zijn we lekker bezig geweest de afgelopen dagen! Ik heb opgeruimd en opgeruimd en opgeruimd. Alweer, hoor ik jullie denken? Ja, alweer..... In een gezin met 3 kinderen (en een man die moeilijk weg kan gooien en ikzelf die teveel knutsel- en handwerkspullen verzamel) blijf je aan de gang. Blijkbaar. Het lijkt wel een virus wat steeds weer opduikt. Bij Annabel en Nora valt het wel mee. Zij hebben niet zo veel speelgoed meer op hun kamer. Dat zijn echte pubers aan het worden. Daarentegen droppen zij alles waar ze zat van zijn bij Julia. Julia is 5 dus die wil alles hebben. Je kunt je dus wel voorstellen dat Julia een enorme hoeveelheid knuffels heeft inmiddels. Alles waar haar zussen op uitgekeken zijn geven ze weg. Aan Julia. Heel lief maar niet handig.... De troep verplaatst zich zo alleen maar..  Lego hetzelfde. Lego van 3 meisjes wat inmiddels op 1 grote hoop ligt, bij Julia. Kinderboeken idem... en zo kan ik nog wel even doorgaan maar ik denk dat jullie het plaatje wel snappen inmiddels haha! Ik had in de kerstvakantie (en voor sinterklaas) al een beetje opgeruimd met Julia. Maar het meisje is 5, dat kan niet te drastisch in 1 keer he, dus dat moet steeds beetje bij beetje. Maar ze heeft het heel stoer gedaan! Een vuilniszak knuffels weg, een boel speelgoed verkocht via marktplaats, nog meer speelgoed naar de kringloopwinkel, boeken naar de kringloop, boeken die we willen bewaren naar zolder etcetera. Inmiddels heeft ze een nieuwe kleerkast. Ze had nog een legkast op haar kamer maar haar kleding begint ook enorme lappen te worden en inmiddels missen we echt enorm hangruimte. Dus we hebben het weekend een nieuwe kleerkast gekocht, in de legkast liggen nu alle spellen en speelgoed, een ladekast die op haar kamer stond staat nu beneden, dus ook beneden moest alles opgeruimd worden en spullen verplaatst. Uiteraard paste de ladekast niet door het trapgat maar moest door het verhuisraam. Stel je Buurman & Buurman taferelen voor... Sander die de kast uit het raam hangt, ik die hem onder aan de dakgoot opvang, bungelend op een kruk, Sander die snel naar beneden vliegt om te helpen met opvangen, haha, wat een bak! Gaat ie Suus?! Ja hoor, maar kom snel..!! Ayeto Buurman!
Zoiets.....
Maar het ruimt weer goed op. Zelfs mijn handwerkspullen liggen knap opgeborgen inmiddels. Ben er erg blij mee. Als het huis opgeruimd is heb ik ook rust in mijn hoofd.
En krijg nu niet het idee dat ik zo netjes ben hoor. Echt niet! Maar het wast hier gewoon enorm snel weer aan, al die troep. Ik snap het niet. En zo blijf ik bezig ermee. Keer op keer. Dus voor nu lijkt het heel wat, maar ik weet ook dat het over een maand weer zal moeten gebeuren.
Mijn ouders zijn er inmiddels ook weer. Ook dat werd hoog tijd na 7 maanden! Maar door alle omstandigheden de afgelopen maanden kwam het er niet van en dat geeft niets. Maar het is wel heerlijk dat ze er weer zijn hoor. Echt genieten!

Vorige week zijn we, zoals ik al vertelde, druk geweest met de open dagen bezoeken. Nor ais er wel uit. Het wordt de OSG hier in Hoorn. Ze was er helemaal thuis. Wat een geweldig leuke school! Zoals ik al zei, wil ikzelf ook wel weer terug naar de middelbare school haha! Konden we dat nog maar eens overdoen!
En ikzelf heb vorige week tussendoor nog wat nieuws uitgeprobeerd: Borduren op canvas. Ik had dit gezien via Pinterest. Maar wat is dat leuk om te doen! Ook Annabel en Nora zijn aangestoken en zitten te borduren.
Dit is hoe ik het deed:
 Op ruitjespapier tekende ik een patroon. Dit waren ruitjes van 1cm bij 1 cm. Het patroon was nog maar simpel hoor, om uit te proberen. Het papier opgeplakt op het canvas. (rekening houden met de houten rand! daar kun je dus niet borduren!)
Met een prikpen gaatjes geprikt op alle hoekjes.
 Dan ziet het er zo uit. Mooie voorgeprikte gaatjes.
 Dan kun je beginnen met borduren.
 De draadjes op de achterkant heb ik vastgeplakt met tape. Dus geen knoopjes.
 De voorkant ziet er zo uit. Duidelijk een oefenproject. Het gebruikte katoen was te dik. Dan wordt het toch wat rommelig.

Hier is Nora bezig, op een geverfd canvas. Ook leuk!
Deze heb ik later gemaakt. Op een groter doek, met dunnere katoen. Dat gaf een mooier resultaat. Wel grappig hoor. Ik zag op pinterest een hele mooie, echt grote. Dat was wel gaaf! Wie weet, ooit?

dinsdag 21 januari 2014

Toch even kwijt....

Wat is dat toch heerlijk af en toe, een beetje tijd voor jezelf. Afgelopen zondag ging Sander met de  meiden naar zijn moeder. Annabel was al naar het zwembad met een vriendinnetje, dus het huis was even leeg. De was was weg, ik had alles opgeruimd en het was heerlijk netjes. En zomaar ineens had ik voor 1 of 2 uurtjes het huis voor mezelf. Terwijl ik niets moest..... Kijk, door de weeks heb ik regelmatig het huis voor mezelf, als de meiden op school zitten, maar dan moet je eigenlijk altijd van alles he. Ik gun mezelf dan zelden de tijd om even lekker uitgebreid te gaan zitten. Maar zondag heb ik het gedaan! Ik heb een groot glas koffie, met fluf gemaakt. (Fluf is opgeschuimde melk. Fluf, noem ik dat altijd).  Beetje chocola erbij in een schaaltje, kaarsjes aan, radio aan en ik ben gaan zitten met mijn gehaakte deken. Er moest alleen nog een randje omheen. Heerlijk in mijn onesie (jumpsuit, pak aan 1 stuk, zippup of hoe je het wil noemen), zonder make-up. Ik had nog net niet de gordijnen dichtgetrokken. Maar oh wat was dit heerlijk! Echt even helemaal niets moeten! Ik had er ook zomaar ineens even heel erge behoefte aan. Gek he? Ik vind het altijd heerlijk als de kinders om me heen zijn, maar ik heb ze gewoon meegestuurd met Sander, naar oma. Ik zei; dat vindt oma leuk, als jullie meegaan. Doe het maar voor haar. (dat klinkt best wel erg, nu ik het hier zo opschrijf haha!). Maar het moest even. Ik heb gewoon hardop tegen mezelf gepraat. ' Oooh, wat gezellig. He, lekker chocola, hoe komt dat nou hier? Ach kijk, mijn naam staat erop, Suus.... dat staat er...' Haha ben blij dat niemand het kon horen. Maar ik heb genoten.
Maar inmiddels is de deken dus wel af. Ha, dat dan weer wel!


Larksfootstitch. Een simpele steek, maar zo heerlijk om te haken! Met een simpele rand, maar op een of andere manier vind ik dat vaak het beste passen. Het is wol met acryl en hij is toch heerlijk warm!
Verder heb ik Julia geleerd te vingerbreien. Vingerhaken kon ze al, maar vingerbreien nog niet. Je krijgt bij vingerbreien een mooi bijna gevlochten, koord. Je kunt het doen over 2, 3, of 4 vingers. (Je kunt zelfs breien met je armen en je handen, maar dat is te ingewikkeld voor kleintjes). Ik heb het Julia geleerd over 2 vingers. Misschien kan ze dit van de week in de klas leren. Ze mocht samen met een vriendinnetje alle kleuter s leren vingerhaken. Kan ze dit ook wel uitleggen.

Het verbaasde me hoe snel ze het door had. Handige dame!

En aangezien we toch in een lekkere swung zitten heb ik gisteren nog maar het een en ander aangepakt. Ik heb al jaren een krukje/opstapje van Ikea in huis. (Net zoals de rest van Europa, denk ik). Dit opstapje, van onbehandeld hout, was in de loop der tijd behoorlijk lelijk geworden. Nu zag ik bij de bouwmarkt een mooi potje zeer matte lak. Het lijkt wel bijna kalk of krijtverf. Een klein proefblikje kostte maar een paar euro en dat was ruim voldoende voor mijn krukje! Dus hup, handdoek eronder en verven! Met een half uur ben je klaar en het resultaat is geweldig! Ik weer blij. Nu wil ik ook dolgraag andere dingen aanpakken, zoals een schilderijlijst, maar dat mag nog niet van Sander. Dus ik hou me even in.... heel even....


De kleur is mauve, maar houdt het midden tussen grijs en paars. Erg opgeknapt, niet waar?

En gisteravond gingen we met Nora naar een middelbare school. Ze zit in groep 8 en moet dus nu een school uit gaan kiezen. Vorig jaar hebben we dit met Annabel gedaan. Maar nu dus ook met Nora! Waar blijft de tijd? Binnenkort heb ik alleen nog maar Juultje thuis voor een broodje!

Zoals ik in mijn vorige post al vermeldde, is Nora nogal snel. Het meisje is blijkbaar erg intelligent (wat ook bleek uit de test die werd afgenomen in groep 3). Zij is toen dus gaan versnellen. Groep 3 en 4 in 1 jaar. Inmiddels zit ze dus in groep 8 en blijft ook nu flink voorlopen op de lesstof.
Wat is nu het probleem, hoor ik de meesten denken. Nou, eigenlijk is er ook geen probleem, maar je stuit nogal eens op onbegrip.
Veel mensen beschouwen het als opschepperij, als je het er over hebt. Ze vinden het een luxe, aanstellerij en aandachttrekkerij. Maar veel mensen zien niet dat deze kinderen het ook niet altijd even makkelijk hebben. Door hun intelligentie horen ze vaak net niet bij de groep, zijn sneller, hebben vaak een ander gevoel voor humor, willen meer weten, hebben andere interesses, en worden daardoor nogal eens voor raar aangezien. Ze stuiten soms behoorlijk op onbegrip. Of ze worden gepest, omdat ze slim of anders zijn.
Nu hebben wij gelukkig een kind wat sociaal sterk is en zich enorm goed kan aanpassen. Ze wordt ook niet gepest gelukkig, en onze school doet ook echt zijn best voor haar. Dus dat gaat best goed.
Maar als je door gaat vragen blijkt het kind zich dus al jaren stuk te vervelen en school helemaal niet zo leuk te vinden. Maar omdat ze niet lastig wil zijn en niet van klagen houdt, past ze zich aan en zit haar tijd uit. Letterlijk zit ze haar tijd uit op de basisschool. Dit is echt niet leuk meer. Ik heb haar gisteravond gezien, tijdens een scheikundeshow op de middelbare. Ik heb haar in lange tijd niet zo blij gezien. Met rode wangen en dolenthousiast. Wat was dat leerzaam! En wat heeft ze genoten! Ze is er zo enorm aan toe. Aan uitdaging en moeilijker leerwerk. Echt waar. En veel mensen zien dit niet. Denken dat je opschept, dat deze kinderen enorm gepusht worden door de ouders, dat ze allemaal autistisch zijn of contactgestoord... maar dat is echt niet altijd zo. Er zijn ook heel veel leuke, sociale, hoogintelligente kinderen.
Of ze hoogbegaafd is weten we niet. Ik vermoed het niet, maar dat kan altijd nog wel zo blijken te zijn als deze kinderen in een stimulerende leeromgeving komen. (Het kan er dan pas 'uitkomen', zogezegd). Maar ze is wel bovengemiddeld slim.
Maar er zijn dus meerdere mensen geweest die tegen mij zeiden; wees maar blij dat ze niet hoogbegaafd is.... Alsof dat per definitie erg zou zijn of zo. En nee, het is ook helemaal niet erg als ze het niet is! En nee, het maakt ons ook echt niet uit als ze straks inzakt, qua kunnen, als ze een jaar gaat doubleren. Maar je weet nu al dat er mensen dan gaan zeggen; zie je wel, te hard gepusht dat kind....
Zelfs toen ze van groep 3 naar groep 4 ging, na de kerstvakantie, jaren geleden, had ik ouders die het belachelijk vonden. En die eind groep 4 vroegen; En, blijft ze zitten????? Terwijl daar bij haar nooit ook maar enige sprake van is geweest. Je proefde de kift en voelde de blikken. Alsof het van ons moest of zo..

Ik merk ook wel eens dat mensen zich schamen om het schooladvies van hun kind te zeggen. Dat is toch onzin? Het is toch ook prima als je kind Havo, Mavo of Vmbo heeft? Ik kijk er heus niet op neer of zo hoor. Als de kinderen maar op hun plek komen. En het maakt niet uit waar. Een kind moet zich lekker voelen op school en er zelf zin in hebben. Want je kunt nog zo slim zijn, als je geen klap doet op school en er geen zin in hebt, kom je er echt niet. Maar leerlingen die willen, die keihard werken, komen toch meestal wel uit waar ze heen willen. Misschien niet via de kortste weg, maar ze komen er toch wel. Ongeacht welk niveau. Ik ken genoeg geweldige mensen die via mavo, havo mbo, hbo etc zijn gekomen waar ze wilden. En andersom ook. Mensen die niets deden en dus niet zo ver kwamen. Ieder moet doen waar hij zich goed bij voelt.
Maar het enige wat ik wil, is een blij en gelukkig kind, die op haar plek is straks, op de juiste middelbare school. En vooralsnog neigt zij zelf erg naar gymnasium. Maar zij bepaalt wat het wordt. En ook als ze de komende jaren terug gaat naar havo of wat dan ook, is het prima. En houden we evengoed wel van haar haha!
Dat moest ik dan toch even kwijt..


vrijdag 17 januari 2014

Lekker hoor (of niet..)

Vorige week had ik verteld over onze Odinbox. Een grote tas gevuld met biologisch of biologisch/dynamisch geteeld groente en fruit. Geweldig leuk idee; iedere week bestel ik zo'n tas en het is een verrassing wat er in zit. (Dat is niet helemaal waar; op zaterdag kun je opzoeken wat er d evolgende week in gaart zitten en je kunt tot maandag bestellen. Maar aangezien wij er net mee zijn begonnen vind ik het gewoon erg leuk om een verrassing te hebben, iedere week.)
Vorige week hadden we groene kool. Savoiekool. Best lekker geloof ik. Ware het niet dat we het bijgeleverde recept gingen proberen. Kool met makreel en zongedroogde tomaatjes en sinasappel. Sander kan geweldig goed koken maar dit keer was het geen succes. Ik kreeg het bijna niet weg. En Annabel en Nora ook niet. Zelden zoiets vies gegeten! Bah! Julia daarentegen, de lastigste eter hier in huis, vond het erg lekker. Sander zelf ook. Haha wat geweldig he? De rest van de Odinbox was verrukkelijk hoor en we hebben alles tot de laatste kruimel opgemaakt. Ook de verse bietjes waren zo lekker! Ik heb meestal van die voorgekookte in zo'n folie, maar verse die je zelf moet schillen zijn veel lekkerder!
En vanmorgen heb ik weer een nieuwe tas gehaald. Met mandarijnen (oehh, zulke lekkere!) en appeltjes, alfalfa, palmbladeren, knolvenkel, tomaatjes en courgettes.  Wederom een paar leuke recepten erbij dis ik ben benieuwd. Wat me opviel was dat alle groenten en fruit zo lang vers bleef. Dat was wel super hoor. Ik had dat niet verwacht omdat we er toch bijna een week mee toe moeten kunnen en ik vroeg me af of het na bijna een week nog wel lekker zou zijn.
En voor volgende week maar weer een tas besteld! Ik verwacht wel, dat als de nieuwigheid er een beetje af is ik het lastig ga vinden om al vast te liggen met de boodschappen, wat we moeten eten. Maar ik had de laatste tijd zo weinig inspiratie om steeds weer wat te moeten bedenken, dat ik het nu wel even fijn vind om het niet zelf te moeten verzinnen, maar het gewoon moet doen met wat er in de tas zit. En ach, als het me straks verveelt slaan we gewoon een weekje over. Of doen we het om de week...
Maar nu is het even erg leuk. En verrassend. Ik eet toch dingen die we anders niet snel zouden kopen.

Op haakgebied ook lekker bezig: Ik had een kussen gebreid met restjes Zpagetti. heel simpel, in ribbelsteek. Maar erg leuk geworden.
Met op de achtergrond (voor moeders!) de paarse vaasjes die ik  van haar kreeg met kerst. Mam, ze staan erg mooi!
Nu ben ik bezig met een deken. Gewoon even lekker een snel project tussendoor. He? Een deken snel, hoor ik jullie denken? Ja, deze wel. Met haaknaald 8 en hele dikke wol gaat het als een speer! Het is een mix van wol met acryl en het is heerlijk warm spul! In prachtige tinten.
Ik haak het in de larkfootstitch. Dat is zo'n lekkere verstand-op-nul-steek, die snel gaat en een prachtig effect geeft. Ik blijf het mooi vinden.
Ik ben nu een paar dagen bezig en hij is al op de helft. Natuurlijk moet mijn andere deken ook nog af, dus daar ben ik tussendoor ook mee bezig. Heerlijk hoor!
Ik denk dat ik vanmiddag mijzelf maar even heerlijk de tijd gun om te gaan zitten en lekker wat te haken. Dit doe ik overdag bijna nooit. Op een of andere manier gun ik mijzelf de rust niet....
Maar de meiden hoeven vanmiddag niets: Annabel heeft een toetsweek achter de rug, die heeft wel wat rust verdiend. En de andere meiden ook natuurlijk! Nora is vanmorgen weer voor masterclasses naar de middelbare school geweest. Ze zit in groep 8 maar heeft de basisschool wel af. Deze had ze eigenlijk vorig jaar al af, maar ze heeft groep 3 en 4 in 1 jaar gedaan dus ze is al erg jong. (Ze is 10, bijna 11). En nog meer versnellen was geen optie. Maar wat is ze blij dat ze nu wat uitdaging krijgt. Echt, ik heb haar in lang niet zo blij gezien. Samen met een jongen uit haar klas gaat ze er op vrijdagochtend heen. Na 2 lesuren fietsen ze samen naar de basisschool terug voor de rest van de ochtend. Echt geweldig voor het meisje. Ze krijgen nu Franse taal en cultuur. En leuk dat ze het vinden! Gekke kinderen zijn het haha. Komende week gaan we de open dagen van de middelbare scholen af. Spannend weer hoor.
En onze Juultje is niet zo lekker, beetje verkouden dus die kan ook wel lekker wat rust gebruiken.


vrijdag 10 januari 2014

Alle(s) goed(s)

En dan is het weer 10 januari 2014. Een nieuw jaar...... De feestdagen zijn al lang en breed achter de rug, iedereen is weer aan het werk en naar school en alles gaat weer in het zelfde oude ritme door.
Uiteraard via deze weg voor ieder van jullie alle beste wensen voor 2014! Hopelijk wordt dit een beter en rustiger jaar dan 2013. Het was fijn dat rotjaar af te sluiten. (Hoewel 2013 ook veel goede en fijne dingen heeft gebracht, maar ook te veel verlies van dierbaren.. en dat wil ik komend jaar niet, als ik mag kiezen!)
De feestdagen waren fijn en warm en aangenaam en gezellig. Uiteindelijk is het met die kerstsfeer ook nog wel goed gekomen gelukkig. Daar kwam ik toch maar niet echt in...
 Oud en nieuw was ook gezellig. De meiden zijn tot half 2 opgebleven. We hebben heerlijk rustig aan gedaan. Sander en Annabel hebben op 1 januari samen met vrienden een nieuwjaarsduik gemaakt. Dat vond ik wel erg stoer. Ik heb nog even getwijfeld of ik ook zou, maar nah, toch maar niet.... Iemand moest bij Julia blijven en foto's maken, had ik bedacht. (Ik ben niet zo'n held hoor...)

Eigenlijk vliegen die 2 weken vakantie ook altijd zo om he.... Van te voren denk je: Heerlijk!! Maar voor je het weet heb je (te) weinig gedaan en begint het gewone leventje weer.
Qua handwerken heb ik niet heel veel gedaan. Ik ben redelijk inspiratieloos de laatste weken, merk ik. Heb weinig puf/zin om iets aan te pakken. Dan maar even niet. Het komt wel weer, neem ik aan. Ik heb wat kleinere dingetjes gedaan. Ook leuk. En nu heb ik nog steeds mijn deken liggen. Die moet ook maar eens af.
 Een tablethoes, van kleine granny's. Aan 2 kanten verschillend.

 Nog een tapestry crochet etui.
 En in het kader van goede voornemens: voor het eerst dit jaar een Odintas besteld/gekocht. Bij onze groenteboer kun je deze per week bestellen. dan krijg je een tas met biologisch groente en fruit, seizoensgebonden. Iedere week zit er iets anders in. En er zitten ook recepten bij met wat je er mee kunt maken. Leuk lijkt me dat! Wil komend jaar toch wat meer biologisch gaan eten. En ook wat meer biologisch vlees gaan consumeren. (Of juist misschien wel wat consuminderen??)
Deze week hebben we groene kool, bieten, sla, prei, sinasappels, bananen en paprika. Wel een leuk idee eigenlijk. Zo krijg je nog eens dingen die je misschien zelf niet zo gauw zou kopen. Vorige week hadden we dus zoete aardappel gekocht. (Bataat). Dat schijnt zo enorm gezond te zijn. Warm was vooral voor de kinderen niet zo'n succes. Koud daarentegen wel. Gewoon geraspt, met komkommer en witte kool, in een salade. Supergezond en heel lekker. Net als flespompoen.
Ook hebben we vorige week een staafmixer gekocht. Uiteraard hadden we al wel een keukenmachine. Maar dat veel te dure, grote ding, gebruik je in de praktijk toch te weinig.... Dit hangt toch samen met het enorme schoonmaakwerk wat een keukenmachine met zich meebrengt, vrees ik......
Kortom, een staafmixer was wat we nodig hadden. Na 2 dagen onderzoek doen (door Sander) wisten we wat we wilden: Niet snoerloos in ieder geval, want altijd als je dat ding wilt gebruiken is ie net niet opgeladen, zul je zien..... Wel iets krachtigs, bij voorkeur met een hakbakje en een mengbeker etc. En je moet er ook nog mee kunnen hakken/malen/raspen... Dus na 2 dagen kijk-en vergelijkonderzoek op het internet kwam er een mooie Braun.
Blij als een klein kind heeft Sander er meteen mayonaise meegemaakt. Haha geniaal! Man blij! En heerlijke mayonaise, in 15 seconden! Zonder kunstmatige toevoegingen! Dus gezond! En ja, toen moesten we dus wel frietjes eten, voor de mayonaise. Dus ook de kinderen vonden dit niet erg! Dus hoe blij kun je worden van zoiets kleins als een staafmixer?
Ik heb wel het angstige vermoeden dat als de nieuwigheid eraf is, de staafmixer belandt naast de keukenmachine.... (En de ijsmachine en het tosti-ijzer en de mandoline en alle andere o zo handige apparaten) Maar we zullen het wel zien. Voor nu is hij (en ik ook) er erg blij mee.

Waar ik minder blij mee was, was het eerste kadootje van onze lieve kat Flip. Hij heeft gisteren een dode muis in huis onder de eettafel gedeponeerd. Kijk, in principe is dit natuurlijk een heel goed teken. Het betekent namelijk dat Flip (onze licht autistische, soms wat rare kat) ons waardeert. Ons erg waardeert. Na het verlies van zijn zus Jojo was Flip een paar maanden van streek. Begrijpelijk. Hij leek een beetje depressief en ontheemd, zeg maar. Sinds een maand of 2 is hij een stuk aanhankelijker geworden naar ons toe. Ook allemaal goed te verklaren natuurlijk; Als ze met zijn 2-en zijn zijn ze vooral op elkaar gericht. Als een kat alleen is richt hij zich meer op zijn baasjes en zo... Maar Flip had hier een beetje tijd voor nodig, denk ik. Dat mag. Maar het is wel heel fijn dat hij zo blij met ons is, dat hij zijn dankbaarheid toont. Nu vind ik het kadootje ietsje minder geslaagd (en de meiden ook, die hebben alles bij elkaar gegild), maar ik waardeer het gebaar zeer! Echt wel hoor! (maar brrrrrrrr.......vies....) Ik las ook dat je een kat vooral niet moet laten merken dat je het geen geslaagd kado vindt, dus ik heb hem geknuffeld en geaaid en bedankt. Om vervolgens die muis stiekem weg te ruimen.... brrrr. Uiteraard was Sander nog niet thuis en kon ik het dus doen.... Jakkes! Maar ik kan alleen maar zeggen: Bedankt Flip! (volgende keer maar ietsje minder graag. Misschien moeten we ietsje minder goed voor hem zorgen haha)



Maar het blijft een lief, gek monster. En we zijn dol op hem!