Uiteraard via deze weg voor ieder van jullie alle beste wensen voor 2014! Hopelijk wordt dit een beter en rustiger jaar dan 2013. Het was fijn dat rotjaar af te sluiten. (Hoewel 2013 ook veel goede en fijne dingen heeft gebracht, maar ook te veel verlies van dierbaren.. en dat wil ik komend jaar niet, als ik mag kiezen!)
De feestdagen waren fijn en warm en aangenaam en gezellig. Uiteindelijk is het met die kerstsfeer ook nog wel goed gekomen gelukkig. Daar kwam ik toch maar niet echt in...
Oud en nieuw was ook gezellig. De meiden zijn tot half 2 opgebleven. We hebben heerlijk rustig aan gedaan. Sander en Annabel hebben op 1 januari samen met vrienden een nieuwjaarsduik gemaakt. Dat vond ik wel erg stoer. Ik heb nog even getwijfeld of ik ook zou, maar nah, toch maar niet.... Iemand moest bij Julia blijven en foto's maken, had ik bedacht. (Ik ben niet zo'n held hoor...)
Qua handwerken heb ik niet heel veel gedaan. Ik ben redelijk inspiratieloos de laatste weken, merk ik. Heb weinig puf/zin om iets aan te pakken. Dan maar even niet. Het komt wel weer, neem ik aan. Ik heb wat kleinere dingetjes gedaan. Ook leuk. En nu heb ik nog steeds mijn deken liggen. Die moet ook maar eens af.
Deze week hebben we groene kool, bieten, sla, prei, sinasappels, bananen en paprika. Wel een leuk idee eigenlijk. Zo krijg je nog eens dingen die je misschien zelf niet zo gauw zou kopen. Vorige week hadden we dus zoete aardappel gekocht. (Bataat). Dat schijnt zo enorm gezond te zijn. Warm was vooral voor de kinderen niet zo'n succes. Koud daarentegen wel. Gewoon geraspt, met komkommer en witte kool, in een salade. Supergezond en heel lekker. Net als flespompoen.
Ook hebben we vorige week een staafmixer gekocht. Uiteraard hadden we al wel een keukenmachine. Maar dat veel te dure, grote ding, gebruik je in de praktijk toch te weinig.... Dit hangt toch samen met het enorme schoonmaakwerk wat een keukenmachine met zich meebrengt, vrees ik......
Kortom, een staafmixer was wat we nodig hadden. Na 2 dagen onderzoek doen (door Sander) wisten we wat we wilden: Niet snoerloos in ieder geval, want altijd als je dat ding wilt gebruiken is ie net niet opgeladen, zul je zien..... Wel iets krachtigs, bij voorkeur met een hakbakje en een mengbeker etc. En je moet er ook nog mee kunnen hakken/malen/raspen... Dus na 2 dagen kijk-en vergelijkonderzoek op het internet kwam er een mooie Braun.
Blij als een klein kind heeft Sander er meteen mayonaise meegemaakt. Haha geniaal! Man blij! En heerlijke mayonaise, in 15 seconden! Zonder kunstmatige toevoegingen! Dus gezond! En ja, toen moesten we dus wel frietjes eten, voor de mayonaise. Dus ook de kinderen vonden dit niet erg! Dus hoe blij kun je worden van zoiets kleins als een staafmixer?
Ik heb wel het angstige vermoeden dat als de nieuwigheid eraf is, de staafmixer belandt naast de keukenmachine.... (En de ijsmachine en het tosti-ijzer en de mandoline en alle andere o zo handige apparaten) Maar we zullen het wel zien. Voor nu is hij (en ik ook) er erg blij mee.
Waar ik minder blij mee was, was het eerste kadootje van onze lieve kat Flip. Hij heeft gisteren een dode muis in huis onder de eettafel gedeponeerd. Kijk, in principe is dit natuurlijk een heel goed teken. Het betekent namelijk dat Flip (onze licht autistische, soms wat rare kat) ons waardeert. Ons erg waardeert. Na het verlies van zijn zus Jojo was Flip een paar maanden van streek. Begrijpelijk. Hij leek een beetje depressief en ontheemd, zeg maar. Sinds een maand of 2 is hij een stuk aanhankelijker geworden naar ons toe. Ook allemaal goed te verklaren natuurlijk; Als ze met zijn 2-en zijn zijn ze vooral op elkaar gericht. Als een kat alleen is richt hij zich meer op zijn baasjes en zo... Maar Flip had hier een beetje tijd voor nodig, denk ik. Dat mag. Maar het is wel heel fijn dat hij zo blij met ons is, dat hij zijn dankbaarheid toont. Nu vind ik het kadootje ietsje minder geslaagd (en de meiden ook, die hebben alles bij elkaar gegild), maar ik waardeer het gebaar zeer! Echt wel hoor! (maar brrrrrrrr.......vies....) Ik las ook dat je een kat vooral niet moet laten merken dat je het geen geslaagd kado vindt, dus ik heb hem geknuffeld en geaaid en bedankt. Om vervolgens die muis stiekem weg te ruimen.... brrrr. Uiteraard was Sander nog niet thuis en kon ik het dus doen.... Jakkes! Maar ik kan alleen maar zeggen: Bedankt Flip! (volgende keer maar ietsje minder graag. Misschien moeten we ietsje minder goed voor hem zorgen haha)
Maar het blijft een lief, gek monster. En we zijn dol op hem!
